Rekolekcje Wielkopostne

Rekolekcje Wielkopostne 16-18 marca

Zapraszamy na rekolekcje wielkopostne, które rozpoczynamy w drugą niedzielę Wielkiego Postu tj. 16 marca. Rekolekcje poprowadzi br. Przemysław Kryspin. W załączniku zamieszczamy przesłaną przez niego materiały – pomoc do podjęcia pierwszych kroków rekolekcyjnych.

Spotkać Boga, i wciąż na nowo odkrywać Jego miłość i dobroć, to coś najbardziej wzniosłego, i koniecznego, coś co sprawia że znajdujesz sens i radość, bo znajdujesz tego, który cię zbawia, przebacza, pociesza, prowadzi, kocha.

br. Rafał

Plan rekolekcji:

Niedziela: 9.30; 12.15; 17.00

Poniedziałek i wtorek 18.30; 20.00

DYNAMIKA DUCHOWA

ĆWICZENIA

Poniżej ujrzysz kilka refleksji na poszczególne tematy. Do tych teoretycznych refleksji dodane są konkretne ćwiczenia, mające na celu sprowadzenie ciebie do swojego serca i rozpoczęcie „omadlania” danych kwestii. OMADLANIE – jest jak smarowanie maścią suchych miejsc. To jak nakładanie lekarstwa na zbolałe miejsca. Ujrzysz tabelki z pytaniami. Jest to rodzaj indywidualnej pracy duchowej, mającej na celu lepsze poznanie siebie, co pozwoli ci dotykać na modlitwie konkretów z twojego życia. Bóg działa konkretnie w życiu człowieka, stąd trzeba nam konkretnego zaglądania do własnej duszy.

Przy wypełnianiu tabelki warto wypisać wszystkie osoby i zdarzenia które przychodzą na myśl, nawet jeśli to były sporadyczne sytuacje. Również warto wypisać wszystkie ważne potrzeby w swoim życiu i uczucia, które w tobie dominują. To wszystko, co w sobie znajdziesz stanie się terenem szczególnego działania Bożej łaski.

Prawdą jest, że w nas są zranienia, które w jakiś sposób utrudniają nam funkcjonowanie. Potrzeba tutaj uświadomienia sobie kto mnie zranił i jak, a następnie trzeba podjąć modlitwę o przebaczenie tej osobie. Tak samo rzecz ma się z osobami, które my zraniliśmy, trzeba sobie je przypomnieć jak również sytuacje raniące, których my staliśmy się przyczyną. Ważne jest także znać swoje dominujące uczucia, one często sterują naszym zachowaniem, są nierzadko przyczyną naszych grzechów. One również potrzebują dotknięcia Bożej łaski. Te nasze dominujące uczucia stanowią pewną blokadę, której nie potrafimy sami pokonać. Za tymi uczuciami jak za murem, kryje się konkretny problem pochodzący z naszej przeszłości.

Oto kilka klasycznych przykładów, które podaję by naświetlić sposób wypełnienia tabelek., to co napiszesz jest tylko i wyłącznie dla ciebie. Jeśli oczywiście chcesz, możesz się tym podzielić ze spowiednikiem lub terapeutą.

*ZRANIENIA*

KTO ZRANIŁ?

W JAKI SPOSÓB?

np. Tato

– Upijał się alkoholem

– Bił mamę

Nie miałam w nim wsparcia

– Znęcał się nad nami

np. Wujek

– Molestował mnie w dzieciństwie

– Spowodował ogromne poczucie wstydu

– Przez niego boję się mężczyzn, a jednocześnie mam do nich słabość

KOGO JA ZRANIŁEM?

JAK?

np. Żona

– Nie dbałem o jej potrzeby

– Nie pomagałem jej w wychowaniu dzieci

– Unikałem domu

– Sprawiałem jej przykrość swoim zachowaniem

np. siebie samego

– Popełniłem grzechy, których bardzo się wstydzę

– Wszedłem w nałóg i nie mogę sobie teraz z tym poradzić

– Nienawidzę siebie za to, co kiedyś zrobiłem

*POTRZEBY*

WYMIEŃ POTRZEBĘ, PRAGNIENIE

OPISZ TO

np. potrzeba relacji

– Czuję się samotny, nikomu nie potrzebny

– Nie ma przy mnie nikogo, z kim mógłbym dzieli życie

– potrzebuję bliskości, wsparcia, dzielenia z kimś codzienności

np. pragnienie Boga

– Chciałbym zbliżyć się do Boga

– Chciałbym czuć Jego obecność w moim życiu

– Chciałbym więcej się modlić

*DOMINUJĄCE UCZUCIA*

WYMIEŃ

OPISZ

np. gniew

– Nie umiem sobie z nim poradzić

– Ranię nim moich najbliższych

– Źle się z tym czuję

– Czuję, że obrażam nim Boga

– Spodziewam się gniewu ze strony Boga

np. lęk

– Unikam ludzi,

– Unikam nowych wyzwań

– Boję się zaangażować w związek

– Boję się odrzucenia, wyśmiania

*Napięcia*

Konflikty

· wewnętrzne

· problemy z samym sobą

· zmaganie się z czymś we mnie, z czym sam sobie nie radzę, np. ze swoimi emocjami (gniew, lęk, smutek itp.)

· to coś we mnie, co mnie męczy, nie daje spokoju, nie daje normalnie żyć

· to jakaś nieporadność wewnętrzna

· wewnętrzne rozbicie,

· niemożność poradzenia sobie z jakąś myślą:

· wspomnieniem

· przykrym doświadczeniem

· wyzwaniem dotyczącym przyszłości

· z relacją do kogoś

· starcie się przeciwstawnych dążeń, (np. tego co powinno się zrobić, a tym co się chce)

Konflikty

· zewnętrzne

· problemy z drugim człowiekiem

· nieumiejętność funkcjonowania z nim

· poczucie bycia ograniczanym, niszczonym

· unikanie relacji

· nieustanne kłótnie, które niczego nie rozwiązują, jedynie stają się możliwością rozładowania napięcia

· unikanie konfrontacji z obawy przed jej skutkami

napięcia domagają się rozładowania

2 rodzaje rozładowań

1. Pozytywne

modlitwa uwielbienia i dziękczynienia, sport, muzyka, teatr, kino, aktywność manualna)

2. Negatywne

alkohol, papierosy, sex, pornografia, auto-erotyka, sen, hazard, agresja, przemoc słowna, kłótnie, znęcanie się psychiczne i fizyczne (rękoczyny)

Spróbuj rozpisać twoje najczęstsze napięcia. Najpierw napisz z czym konkretnie ono jest związane, z jaką emocją która wiąże się z owym napięciem. W drugiej rubryce w punktach wyjaśnij kontekst, okoliczności napięcia, osoby, których ono dotyczy, napisz również sposób, w jaki rozładowuje się w tobie owe napięcie. Chodzi tutaj o stanięcie w prawdzie o sobie i rozpisanie „tak, jak jest” bez upiększania.

Oto kilka przykładów:

Napięcie		Okoliczności powstania i opis rozładowania
np. gniew		· Związany z relacją z mężem · denerwuję się, gdy on nie reaguje na moje prośby do niego skierowane, · czuję się przez niego ignorowana · w końcu nie wytrzymuję, wybucham i dochodzi do kłótni, w której obrażamy się wzajemnie, wyrzucamy na siebie stos przykrych słów, których potem żałujemy · przez jakiś czas mam złość do niego · unikam zbliżeń intymnych · wykorzystuję jego potknięcia w czymś by móc się na nim zemścić · odreagowuję nerwy na dzieciach, niepotrzebnie na nie krzycząc · oglądam sobie seriale, które pomagają mi oderwać się na chwilę · zajadam się także czekoladkami · i robię sobie zakupy, by poprawić sobie humor
np. przemęczenie	· Za dużo na mojej głowie · nie wyrabiam na zakręty · nie mam już siły na nic · lubię sobie dla rozładowania zawsze coś wieczorem wypić, dla humorku · lubię sobie posiedzieć przed kompem, · często zbyt późno kładę się spać ·
np. smutek	· Przykro jest mi tego słuchać · Żal mi tego, co się stało · Czuję się przez wszystkich opuszczony Tutaj zaczyna się poszukiwanie tego, co znowu pozytywnie nakręci. Czasem wiąże się to z rzeczami, których człowiek normalnie by nie zrobił, ale potrzeba rozładowania chwili, czy nieznośność uczucia wygaszenia prowokuje, by eksperymentować, niekoniecznie z on this site thespyexpert.com korzyścią dla duszy

*Poddaj to wszystko Jezusowemu Panowaniu:

„Jezu oddaje tobie mój gniew i wszystko co się z tym wiąże. Wyznaję Tobie, że nie radzę sobie z tym. Bardzo potrzebuję Twojej pomocy. Zapraszam cię Jezu mój Panie w mój gniew. Zapraszam Cię w miejsce, gdzie on się rodzi. Jezu dotknij we mnie tego miejsca, namaść je Swoją miłością, dotknij ogniem Swego Ducha, pal we mnie to miejsce. Jezu, czynię Ciebie Panem mojego gniewu. Dotknij we mnie tego miejsca i Stwórz je na nowo. Amen”.

W ogóle to, wszystko może rodzić w nas napięcia. Jak człowiek w swoim człowieczeństwie bogaty, tak też całe mnóstwo różnych sytuacji jest w stanie doprowadzić do napięcia w człowieku, a wtedy człowiek szuka kanału najbardziej odpowiedniego do danej chwili i w „niego” ucieka. Tym, co redukuje napięcie jest modlitwa uwielbienia i dziękczynienia. Czym ona różni się od modlitwy prośby? Tym, że tu człowiek przyjmuje rzeczywistość taką, jaka ona jest i wychwala w Niej Pana. Nie walczy tak jak w modlitwie prośby o coś, nie podskakuje do jakiejś poprzeczki ideału, który chciałby osiągnąć, lecz przyjmuje chwilę obecną, zgadza się na nią i uwielbią Boga i dziękuje Mu za to. Jest to coś niesamowitego. Polecam. Modlitwa uwielbienia wcale nie usuwa z życia człowieka modlitwy prośby. Są takie momenty, kiedy jesteśmy napięci, że nawet modlitwa prośby zamiast dając ukojenie to wzmacnia to napięcie (a więc często gniew, agresję, niepokój) a wynika to z koncentrowania się na tym, czego się w danej chwili pożąda, obiekt pożądany jest nieosiągalny w danej chwili, zatem człowiek jeszcze bardziej spina się i wewnętrznie męczy. Chodzi o to, by wyczuć chwilę i dobrać taką modlitwę, która najbardziej mi w tym momencie odpowiada. Owszem, modlitwa jest walką, tylko tu trzeba zobaczyć, czy ja „ją” dobrze przeżywam.

Metodyk duchowy

*Metodyk duchowy to sposób przeprowadzenia swojej pogłębionej modlitwy osobistej. Jest to pewna pomoc w zlokalizowaniu siebie tu i teraz. Ma on na celu codzienna refleksję na danym dniem, który się kończy i „omodlenie” bieżących spraw, które mają wpływ na nasze obecne życie.

* Metodyk duchowy

(do codziennej modlitwy osobistej)

1. Zwróć się do Ducha Świętego i poproś Go o Jego przyjście.

2. Udziel odpowiedzi (może być na piśmie) na poniższe pytania:

Co ciebie dziś ucieszyło?

Co ciebie dziś zasmuciło, rozdrażniło, zniechęciło?

Z czym sobie nie radzisz?

Czego najbardziej ci potrzeba by być lepszym?

· Modlitwy?

· Spowiedzi?

· Rozmowy o swoich problemach?

· Przyjaźni?

· Czułości?

· Cierpliwości?

· Miłości?

· Wytrwałości?

· Męstwa?

· przebaczenia komuś?

· przebaczenia sobie czegoś, co budzi poczucie winy?

· Roztropności?

· Nadziei?

· Umiarkowania?

· Pobożności?

· Opanowania?

· Wiary?

· Łagodności?

· Radości?

· Uprzejmości?

· Pewności siebie?

· Wewnętrznego spokoju?

Wymień tutaj, to, czego najbardziej potrzebujesz.

4. Poproś o to, co jest ci potrzebne, by stawać się lepszym.

5. Zakończ modlitwę którąś z ulubionych swoich modlitw.

Click here to open a Word document